Description
Όταν διάβαζα τις περιγραφές των κολχόζ και των κινέζικων κοινοτήτων, είχα την αίσθηση ότι διαβάζω αφελείς περιγραφές ή αλήθειες και ψέματα ανακατωμένα. Διαβάζοντας τις αναφορές του Πεβάλ ή του Πεϊράτς στις ιαπωνικές ελευθεριακές κολεκτίβες, είχα ακριβώς το ίδιο συναίσθημα. Αυτοί οι συγγραφείς ήταν οι ίδιοι τόσο πεισμένοι, ώστε ξεχνούσαν συστηματικά να επιβεβαιώσουν τα οικονομικά στοιχεία τους.
Το 1963 επέλεξα να ξεκινήσω μια πανεπιστημιακή έρευνα πάνω σε αυτό το ζήτημα για να ανακαλύψω την αλήθεια, όποια κι αν ήταν αυτή, επιμένοντας στη συγκρότηση (υποχρεωτική ή εθελοντική) και την οικονομική περιγραφή (στασιμότητα, πρόοδος ή πτώση) των ισπανικών κολεκτίβων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, υιοθετώντας μια οπτική ισχυρά κριτική, προσπάθησα να αποφύγω κάθε είδους θριαμβολογία στις εκτιμήσεις των αριθμών και στις περιγραφές των αντιφάσεων ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη.
Είχα την τύχη να βρω αρκετά αρχεία νια να αποδείξω τη βιωσιμότητα της επαναστατικής αυτοδιαχείρισης στην Ισπανία, που εφαρμόστηκε όχι μόνο από τους αναρχοσυνδικαλιστές, αλλά επίσης και από σοσιαλιστές συνδικαλιστές και από άτομα χωρίς πολιτικές ετικέτες. Συμβουλεύτηκα, επίσης, ένα μεγάλο αριθμό ισπανών συντρόφων που συμμετείχαν στην επαναστατική εμπειρία και των οποίων τα κείμενα αναπαράγονται εδώ. Δεν αναζήτησα καθόλου επαφή με συντρόφους που δε συμμετείχαν άμεσα (στρατιωτικούς υπευθύνους, πολιτικούς, πρώην υπουργούς), γιατί η οπτική τους ήταν πολύ απομακρυσμένη από τα θεωρητικά και πρακτικά δεδομένα της επαναστατικής αυτοδιαχείρισης”.
Κριτικές
Δεν υπάρχουν ακόμα κριτικές.